Κυριολεκτικά χθες με διαφορά δυο και κάτι ωρών είδαμε δυο ελληνικές ομάδες με παντελώς διαφορετική νοοτροπία, ενώ και οι δυο έπρεπε να στοχεύσουν στο τέλος της βραδιάς να έχουν θετικό αποτέλεσμα. Ώρα να δούμε τι έγινε το βράδυ που μπορεί να αλλάξει τον δρόμο του πρωταθλήματος για δυο διεκδικητές.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ, ΠΟΥ ΠΡΟΜΗΝΥΕΙ ΞΑΝΑ ΠΙΘΑΝΗ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΕΖΟΝ
Δεν υπήρχε ο χθεσινός ΠΑΟΚ, καθόλου. Οι μονομαχίες δεν ήταν καν μάχες, με την Στεάουα να έχει κατέβει περισσότερο αποφασισμένη από ποτέ να παίξει το ποδόσφαιρο της και να περάσει εμφατικά. Το έκανε. Έστειλε τον ΠΑΟΚ σε μια κατάμαυρη άβυσσο, την οποία δεν ήθελε να ξαναεπισκεφτεί φέτος. Το δίδυμο στο κέντρο (Οζντόεφ-Μεϊτέ), δεν δούλεψε, όπως και πολλές φορές πέρσι. Ο Μπάμπα εμφάνισε ξανά εντατικά λάθη, πιεζόμενος ορθώς από την ομάδα του Χαραλάμπους. Η μεσοεπιθετική γραμμή δεν δημιούργησε ποτέ ευκαιρίες, με τον Κωσταντέλια να προσπαθεί πάλι μόνος του να βγάλει το φίδι από την τρύπα, καθώς ο Πέλκας έπαιξε στο 10 (όπου δεν εμφανίστηκε εκεί στα τελευταία παιχνίδια) και ο Ζίφκοβιτς δεν είχε τον απαραίτητο ρυθμό. Τα φόρ επομένως δεν μπόρεσαν να πιέσουν και να προκαλέσουν φάσεις που θα τραντάξουν την άμυνα των Ρουμάνων πρωταθλητών. Όπως έγραψα στο άρθρο μου για τον φετινό Δικέφαλο, ο Λουτσέσκου είναι ο πιο κατάλληλος προπονητής για τον ΠΑΟΚ, όχι ο καλύτερος. Οι συνήθειες του πιστεύω πως είναι το πρώτο πράγμα που αναλύεται από τους αντιπάλους (αλλαγές στο 60 και μετά/4-4-2 χωρίς την μπάλα και 4-2-3-1 με την κατοχή/ άμεσες μπαλιές από την άμυνα και κατεβάσματα του 10 για να πάρει μπάλα σε περίπτωση που δεν τον βοηθάει το κέντρο). Αυτό φέρνει πριν καν σφυρίξει ο διαιτητής πίσω τον ΠΑΟΚ. Όπως και πολύ πιθανόν να τον φέρει την Κυριακή στον Πειραιά. Η ομάδα φαντάζει να παίζει το τελευταίο χαρτί της, που δεν είναι σίγουρο καν αν το έχει στην τσέπη της. Ο φετινός ΠΑΟΚ τελικά δύσκολα θα σωθεί, καθώς η απελπισία στον οργανισμό είναι κυριολεκτικά μισό βήμα μακριά. Και σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο, αυτό είναι το μεγαλύτερο δίκοπο μαχαίρι για την συνέχεια.
ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΙΚΑΣ, ΤΟΤΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΕ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ
Το δίκοπο μαχαίρι του ΠΑΟ από εδώ και μπρος, είναι το ίδιο του το μυαλό. Αγωνιστικά η ομάδα νοσεί με ντεφορμάρισμα και τραυματισμούς, όμως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Δεν νοείται ο Παναθηναϊκός να είναι εκτός διεκδίκησης του Κονφερενς. Ναι έχασε από την Βίκινγκουρ σε ένα κάζο δίχως προηγούμενο, αλλά το ότι γύρισε από αυτό δείχνει την ψυχή του. Δεν θα το κατάφερναν πολλές ομάδες αυτό. Πιστεύω πως τα ματς με ΟΦΗ και Βίκινγκουρ στο ΟΑΚΑ είναι οι μεγαλύτερες αποδείξεις το που μπορεί να φτάσει ο φετινός Παναθηναϊκός. Όταν θέλει, είναι κυρίαρχος και παίζει ορθολογικά βάσει του Βιτόρια. Οι επιστροφές με την Βίκινγκουρ (Ντραγκόφσκι/Ουναΐ) βοήθησαν πολύ, όπως θα βοηθήσουν και οι επόμενες. Το μεγάλο ερωτηματικό πάνω από το Τριφύλλι είναι ένα και αδιαμφισβήτητο: Έχει το βάθος να διεκδικήσει διθυράμβους και τρόπαια σε Ελλάδα και Ευρώπη ταυτόχρονα; Η εκτίμηση μου είναι πως με ένα υγιές ρόστερ μπορεί να φτάσει ψηλά. Απέκτησε βάθος στο φορ, το κέντρο του εμπεριέχει πολλούς παίχτες με πολλά ελίτ χαρακτηριστικά για την Σουπερλιγκ ο καθένας, η άμυνα του δείχνει πως με τον καιρό δεν πληγώνεται τόσο εύκολα. Με τα τωρινά δεδομένα ο Παναθηναϊκός είναι με πολλά πρέπει πάνω από το κεφάλι του. Έχει τρία παιχνίδια (Λαμία, Παναιτωλικό, Ατρόμητο) που πρέπει οπωσδήποτε να νικήσει για να κλείσει την ψαλίδα από την ΑΕΚ ή τον ΟΣΦΠ, ενώ καλείται να δείξει στην Ευρώπη πως επέστρεψε για τα καλά, και να κάνει την υπέρβαση με την Φιορεντίνα. Είναι νωρίς να μιλήσουμε για αυτά, όμως οι οιωνοί δείχνουν ξανά έναν Παναθηναϊκό που θα παλέψει, γιατί έχει έναν άξιο κόουτς στον πάγκο.
