ΠΑΟΚ 2024-25: ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ 101

Η επιλογή της φωτογραφίας δεν είναι καθόλου τυχαία. Αμπερντίν-ΠΑΟΚ 2-3 από 2-0 στο 58ο λεπτό. Ο Δικέφαλος το γύρισε στο τέλος με το πέναλτι του Στέφαν Σβαμπ. Ένας ΠΑΟΚ που απέπνεε υγεία στο γήπεδο και έφτανε αποδόσεις που μπροστά στις φετινές φαντάζουν όνειρο θερινής νυκτός. Πολλοί έχουν προβληματιστεί πως είναι δυνατόν μια πρωταθλήτρια ομάδα να δείχνει τόσο αποπροσανατολισμένη, μόλις 1.5 χρόνο μετά από το αποτέλεσμα της φωτογραφίας, όπου και ο ΠΑΟΚ έδειξε χαρακτήρα πολύ ανώτερου του φετινού. Ώρα να καταλάβουμε πως ένα καλοκαίρι (ξανά) δημιούργησε έναν πληγωμένο Δικέφαλο.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ: ΤΟ ΗΧΗΡΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ (;) ΤΟ ΝΤΟΜΙΝΟ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Είναι 1η Αυγούστου. Μέχρι τώρα το κοντέρ των αποχωρήσεων γράφει:
-Δανεισμός Τζίμα στην Νυρεμβέργη
-Δανεισμός Φιλίπε Σοάρες στην Φαρένσε
-Απουσία Μεϊτέ με το σίριαλ να αρχίζει να φουντώνει για τα καλά
Το κοντέρ των νέων προσώπων;
-Ταρίκ Τισσουντάλι
-Αναπάντεχη μεταγραφή με Σορετίρε
-Αίσιο τέλος με Τσάλοφ μετά από πολύ προσπάθεια για να μην μείνει στην Ρωσία.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ έχουν αρχίσει και ο ΠΑΟΚ περνά με 4-2 συνολικό σκορ την Μπόρατς από την Βοσνία. Σε πέντε μέρες έρχεται το μεγάλο ματς στην Σουηδία με την Μάλμε. Ο ΠΑΟΚ φαίνεται πως υστερεί σε κομμάτι ρυθμού (οι Σουηδοί έχουν ήδη αρχίσει την σεζόν και βρίσκονται στα μέσα της) και σε προσωπικές αποδόσεις (Μπάμπα ντεφορμέ/Σάστρε δεν θυμίζει τον περσινό σταθερό του εαυτό/ το κέντρο έχει πρόβλημα χωρίς Μεϊτέ). Ένα μικρό fast forward στις 13 του ίδιου μήνα, και το πιο τραγικό ματς για τον ΠΑΟΚ φέτος. Προσοχή, έγραψα ΓΙΑ τον ΠΑΟΚ, όχι ΤΟΥ ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ έχει δείξει πείσμα, ψυχή και μαχητικότητα σε όλο το 90λεπτο. Μόνη ατασθαλία, η αστάθεια στην άμυνα, με την οποία θα ασχοληθούμε αργότερα εκτενέστερα. Η Μάλμε καταφέρνει να επιβιώσει την βολίδα του Κουλιεράκη και το πλασέ του Ζίφκοβιτς. Το σκορ είναι στο 3-2 με μόλις δευτερόλεπτα να χωρίζουν τον ΠΑΟΚ από τα play-off του Τσαμπιονς Λιγκ. Η Μάλμε κερδίζει κόρνερ, ο Καμαρά προσπαθεί να διώξει. Η μπάλα ξαφνικά περνάει ανάμεσα στα σώματα μετά από κόντρα. 3-3. Θεωρώ πως η παγωμάρα εκείνη την στιγμή στην Τούμπα δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ και ούτε πρόκειται. Οι παίχτες των γηπεδούχων μπαίνουν στην παράταση σαν να τους ανακοινώθηκε το πιο τραγικό γεγονός της χρονιάς. Μια ομάδα που μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχασε το φως της και βυθίστηκε στο απόλυτο σκοτάδι και την θλίψη, καταλήγει να χάνει με κάτω τα χέρια. Το τελικό σκορ θα γράψει 3-4 και ο ΠΑΟΚ υποβιβάζεται στο Γιουρόπα Λιγκ, όπου και περνάει με άνεση την Σάμροκ Ρόβερς. Ακόμα και αν πήγε στο Γιουρόπα, το όνειρο ξαναέφυγε από τα χέρια του. Με τον πιο οδυνηρό τρόπο που θα μπορούσε.

Όποιον και αν υποστηρίζεις, ένα είναι το σίγουρο ερώτημά σου αν έχεις δει έστω και μερικά ματς του ΠΑΟΚ φέτος. “Μα καλά, έφυγε ο Κουλιεράκης και η άμυνα εξαφανίστηκε;” Ναι, ο Κουλιεράκης έφυγε, για μόλις 12,5 εκατομμύρια (δεν υπολογίζεται ακόμα στα έσοδα το ποσοστό μεταπώλησης όταν φύγει από την Γερμανία). Και εστιάζω στο μόλις. Δεν γίνεται να πουλάς το 2ο πιο δυνατό περουσιακό σου στοιχείο, που αποδείχθηκε ισάξιο του πρώτου (Κωνσταντέλιας), για 5 εκατομμύρια λιγότερα από την προσφορά του πρώτου! Ναι, είναι αμυντικός, αλλά όσοι σύλλογοι τον παρακολούθησαν σίγουρα κατάλαβαν ότι αυτό το παιδί προσφέρει πολλά περισσότερα από ένα τάκλιν ή μια βαθειά μεταβίβαση. Όσο για τον Τσιγγάρα, η ξεκάθαρα προσωπική μου γνώμη είναι πως, έναν τέτοιο παίχτη, που στα προκριματικά του Κόνφερενς το προηγούμενο καλοκαίρι ήταν καταιγιστικός και όλη την περσινή χρόνια σε παιχνίδια που ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε το ροτέισιον ήταν εκεί και έδειχνε την κλάση του στο 100%, δεν το διώχνεις στον Ατρόμητο, του δίνεις ευκαιρίες. Ξέρω, το σύνηθες σχόλιο για την σχέση Λουτσέσκου-Νεαρών/Ελλήνων ταιριάζει πολύ στα παραπάνω αλλά δεν χρειάζεται να το θίξουμε. Ο Ραζβάν έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές και νέους και Έλληνες, είτε πιέστηκε να το κάνει είτε άργησε, το έκανε.

Από την αρχή του μεταγραφικού σχεδιασμού ένα πράγμα ήταν σίγουρο. Η επιθυμία του Λουτσέσκου για τον Σουαλιχό Μεϊτέ. Αυτή η επιθυμία είτε θέλει να το παραδεχτεί κανείς είτε όχι, έφερε εβδομάδες πίσω τον Δικέφαλο, τον αποσυγκέντρωσε από την απαραίτητη ενίσχυση που ήθελε σε πολλές άλλες θέσεις και καθυστέρησε πολύ την έλευση ενός αλλού χάφ. Ο ΠΑΟΚ κατέληξε ξεκρέμαστος. Από ποιον όμως;
-Από την ανικανότητα της διοίκησης να δώσει το μικρό βήμα παραπάνω για να κλείσει νωρίς τον παίχτη;
-Από τα κόλπα του ατζέντη του παίχτη που ουσιαστικά φάνηκε πως παζάρευε τον Μεϊτέ ένα καλοκαίρι ενώ εκείνος ήθελε να μείνει στον ΠΑΟΚ?
-Από την ρήξη του καλοκαιριού μεταξύ Λουτσέσκου-Οικογένειας Σαββίδη για να κυνηγήσει τον παίχτη;

Πολλά μπορούν να ειπωθούν. Όπως το παρατήρησα και αξιολόγησα απέξω, τα τρία παραπάνω συμβάντα συνδυάστηκαν, έφτιαξαν ένα αηδιαστικό μείγμα ασυνεννοησίας και ερασιτεχνικής διαχείρισης του θέματος, με αποτέλεσμα ο προπονητής να προβληματιστεί τόσο, ώστε να δηλώσει μήνες μετά πως είναι απογοητευμένος από την αρχή της χρονιάς για όσα έγιναν.

Ο Κουλιεράκης και ο Εκόνγκ έχουν φύγει, ο Μεϊτέ φαίνεται να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Ένα χάος δίχως προηγούμενο δημιουργείται στον ΠΑΟΚ, ο οποίος εγκαίρως κλείνει ένα πακέτο δυο παιχτών, που ο καθένας για τους δικούς του λόγους δεν προσέφερε όσα έπρεπε. Ο Τιεμούε Μπακαγιόκο χαρακτηρίστηκε με κάθε λογής προσωνύμιο πριν πατήσει στην Τούμπα, θετικό ή αρνητικό. Το βιογραφικό του γέμιζε το μάτι, οι εμφανίσεις τους σε μερικούς όχι. Εντέλει, οι τελευταίοι δικαιώθηκαν. Ένας παίχτης που φαίνεται στην Τούμπα να κουβάλησε μόνο το όνομα του, όχι όμως την ποιότητα που είχε μικρότερος και χρειαζόταν να επαναφέρει για να προκαλέσει μια μεταστροφή στην καριέρα του. Τώρα, ο Γάλλος χάφ βρίσκεται στην αφάνεια, με την Σπορτ Ρεσίφε να έχει μπει δυνατά να τον αποκτήσει, είτε τώρα είτε το καλοκαίρι.

Ο Ομάρ Κόλλευ απασχολούσε τους ανθρώπους του Δικεφάλου από τον Ιούνιο, αλλά στο μέλλον φάνηκε πως δεν ήταν ο πρώτος στόχος, με τον Βιετέσκα να ήταν πιο ψηλά στα μάτια των ανθρώπων της ομάδας. Ψηλός, δυνατός, με όλα τα προσόντα να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ στον τομέα της άμυνας στον αέρα, οπού και πονάγε πολύ από πέρσι χωρίς τον Ίνγκασον. Μετά από κάποιες μεστές εμφανίσεις, η απογοητευτική εικόνα μαζί με τον Λόβρεν, που έφτασε αργότερα και προσπάθησε να δείξει μια καλή εικόνα που έφθινε με τον καιρό, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, τον έθεσε εκτός ομάδας.

Γαλατασαράι-ΠΑΟΚ 3-1, ΠΑΟΚ-Άρης 0-1, ΠΑΟΚ-Στεάουα 0-1. Αυτά ήταν τα οδυνηρά σκορ του Σεπτέμβρη που γονάτισαν την ομάδα. 

Μετά τον Άρη, άλλο ένα μεγάλο ματς αναμένεται στην Τούμπα, αυτή την φορά απέναντι στην Στεάουα (ή FCSB) για το πρώτο εντός έδρας στο Γιουρόπα Λιγκ. Ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο φτιάχνει ευκαιρίες όμως η ανεπούλωτη πληγή του ΠΑΟΚ του κοστίζει ξανά, τα χτυπήματα στην κόντρα συνεχίζονται και η εντατική πίεση στα στόπερ αποφέρει καρπούς για τους Ρουμάνους, οι οποίοι σκοράρουν το μοναδικό γκολ του παιχνιδιού στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων του πρώτου ημιχρόνου μετά από λάθος του Μιχαηλίδη, προκαλώντας σύγχηση στους παίκτες του Δικεφάλου. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ θα κυνηγήσει την ανατροπή, όμως τα πολλαπλά φάουλ των Ρουμάνων, η κόκκινη και το κλείσιμο πίσω στην περιοχή τους και οι καθυστερήσεις τους για να κερδίσουν χρόνο, περιόρισαν τον ΠΑΟΚ επί ένα ημίχρονο να προσπαθεί γιώμες ασταμάτητα στην αντίπαλη περιοχή, που δεν αποδείχθηκε επιτυχές πλάνο.

ΟΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΕΙΛΗΣ ΠΑΟΚ-ΣΤΕΑΟΥΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ (Data by Sofascore)

ΤΑ ΔΥΟ ΝΤΕΡΜΠΙ ΣΕ ΔΥΟ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΕΡΙ

Ο ΠΑΟΚ μετά το Μάντσεστερ καλείται να αποδείξει πως ο Ολυμπιακός δεν είναι το αμετάκλητο πρώτο φαβορί για τον τίτλο φέτος. Καταλήγει να κάνει σχεδόν το αντίθετο. Αμυντικά το δίδυμο Κόλλευ-Λόβρεν, όσο καλό ήταν στον αέρα, τόσο περισσότερο κακό ήταν στην συνεργασία και την συνεννόηση, δημιουργώντας μια μαύρη τρύπα που οι Ελ Κααμπί, Κωστούλας και Ζέλσον δεν αφήσαν ανεκμεττάλευτη. Στο κέντρο οι Καμαρά και Οζντόεφ προσπαθούν να κρατηθούν όρθιοι, καθώς ο Μπακαγιόκο έχει ήδη απομονωθεί και ο Σβαμπ δείχνει να επηρεάζεται από τον “πατέρα χρόνο” από την αρχή της χρονιάς. Πριν μιλήσω για το σερί που έκανε ο ΠΑΟΚ μέχρι την ΑΕΚ, θα επικεντρωθώ στο πρώτο ντέρμπι του κυπέλλου και στο αγωνιστικό κομμάτι. Το συγκεκριμένο ντέρμπι στην Φιλαδέλφεια σαν να θύμισε τα παλαιότερα, πέραν του 1-1 φέτος και του 2-2 πέρσι. Ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο δείχνει πιο ανοργάνωτος και άσχημος από ποτέ, χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα απέναντι στην ΑΕΚ. Μάλιστα ο Μπάμπα οδηγείται σε ασυνεννοησία με τον Κοτάρσκι μετά από άμεση επίθεση της Ένωσης, η οποία κερδίζει πέναλτι που για χάρη του ΠΑΟΚ υπήρχε ο Κοτάρσκι να το πιάσει. Στο δεύτερο ημίχρονο και μέχρι το γκολ-υπόδειγμα ανάπτυξης παιχνιδιού από τον Λαμέλα και τους συμπαίκτες του, η ΑΕΚ κυριαρχεί. Μετά ο Δικέφαλος θα προσπαθήσει να ισοφαρίσει αλλά μάταια, καθώς ένα πολύ όμορφο σουτ του Σαμάττα θα βρει δίχτυα, αλλά θα ακυρωθεί λόγο οφσάιντ.

Αστέρας Τρίπολης-ΠΑΟΚ 1-2, Ρίγα-ΠΑΟΚ 0-2, ΠΑΟΚ-Αιγάλεω 7-1, Πανσερραϊκός-ΠΑΟΚ 1-4, ΠΑΟΚ-Φερεντσβάρος 5-0, Παναιτωλικός-ΠΑΟΚ 0-1. Έξι ματς που θυμίζουν έναν ΠΑΟΚ που οι φίλοι του είχαν λησμονήσει και παρακαλούσαν να γυρίσει πίσω. Προφανώς και η ομάδα έκανε λάθη σε μερικά από τα παραπάνω παιχνίδια, όμως φάνηκε ξεκάθαρα πως το mentality, όπως αποκαλεί ο κόουτς Ραζβάν, είχε επιστρέψει. Μια απόδραση δίχως προηγούμενο από την κρύα και δύσκολη έδρα της Αρκαδίας, όπου ο ΠΑΟΚ πιέζει όσο ποτέ άλλοτε φέτος για να ξαναβγεί γυρίσει το ματς. Ακολουθεί μια επιβλητική εμφάνιση στην Ρίγα, με την επίθεση να δημιουργεί στα περσινά νούμερα. Μετά έρχονται τα άνετα ματς με Αιγάλεω και Σέρρες, παιχνίδια που δεν μας έχει συνηθίσει τόσο φέτος η ομάδα. Και το τριήμερο 12-15/12, δυο παιχνίδια θα δείξουν για εμένα πραγματικά που μπορεί να φτάσει ο ΠΑΟΚ και πως μπορεί να παίξει, αν το παιχνίδι του είναι ορθολογικό και το μυαλό στο κεφάλι κλειδωμένο. Το παιχνίδι του θα είναι ορθολογικό, αν παίζει σε επίπεδα παρόμοια με εκείνη την καθηλωτική και σωτήρια πεντάρα απέναντι στους Ούγγρους πρωταθλητές. Το μυαλό του θα είναι στο κεφάλι κλειδωμένο, μόνο όταν πιέζει και κυνηγάει το γκολ όπως στο Αγρίνιο, και ας ξαναήρθε από το κεφάλι του Μαντύ Καμαρά.

Όμως άφησα άλλο ένα άσχημο αποτέλεσμα για το τέλος. Άσχημο κυρίως γιατί για άλλη μια φορά το παιχνίδι χάθηκε μέσα από τα χέρια του ΠΑΟΚ. Στα εγχώρια ματς μέχρι τώρα, για μένα αποτελεί την μεγαλύτερη απογοήτευση, γιατί ο ΠΑΟΚ είχε σαφές προβάδισμα και όχι απλά 1-0 στο 60, όπου πολλά μπορούν να αλλάξουν. Είχε το 2-1 μετά από άλλο ένα φάουλ του Ντεσπότοφ στο 82’. Έμεναν δέκα λεπτά για να νικήσει μια σκληροτράχηλη ομάδα, η οποία απέναντι στους “μεγάλους” έχει δείξει πείσμα και ποιότητα και πάνω από όλα, συνοχή. Η Καλλιθέα κερδίζει κόρνερ στο 90, μια κεφαλιά έρχεται για να ρίξει τον Δικέφαλο σε άλλο ένα καναβάτσο, και ο Δεκέμβρη (1/12 το ματς) δεν άρχισε με το καλύτερο πρόσημο.

Μετά το ματς του κυπέλλου με την ΑΕΚ, υπήρξαν πάλι δοκιμασίες κατα του Ρουμάνου. Ήδη κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, ακούστηκαν αισχρά συνθήματα κατά του, που δεν πρέπει να ακουστούν για έναν άνθρωπο που απλά διαμαρτυρήθηκε για κάποιες αποφάσεις του διαιτητή ή ειρωνεύτηκε την εμετική στάση οπαδών απέναντι του με χειροκροτήματα. Αυτός που οφείλει να ασχολείται με αυτά τα ζητήματα είναι οι αρμόδιοι, όπως και έγινε. Το κλίμα όμως πήρε φωτιά στο επεισόδιο του πούλμαν. Δεν θα ρίξω αιχμές κατά των οπαδών που προκάλεσαν. Προφανώς μπορεί κανείς να τους πει “Κατεβάστε τις φανέλες και αφήστε το πούλμαν να φύγει ήσυχα και ήρεμα”, αλλά είμαι σίγουρος πως υπήρξαν προσπάθειες της ασφάλειας γιατί είναι δουλειά τους, αλλά δεν ευδοκίμησαν παρά να πάνε λίγο πίσω οι οπαδοί. Το μεγαλύτερο λάθος που έγινε και είναι καταδικαστέο, είναι η έκρηξη και η συμπλοκή του προπονητικού επιτελείου με τους οπαδούς. Δεν κατεβαίνεις από το πούλμαν για να πουλήσεις τσαμπουκά, σηκώνεσαι με το σπαθί σου και φεύγεις από το γήπεδο, και μιλάς στο χορτάρι στην ρεβάνς. Ακόμα και αν υπήρξαν προκλήσεις του προέδρου της ΑΕΚ που στόχευαν τον Λουτσέσκου, οι οποίες έπρεπε να αποφευχθούν και καλό είναι να υπήρξαν δηλώσεις δημόσια παρά κάποιο ξεκαθάρισμα λογαριασμών απέναντι σε δυο πρόσωπα που δεν έχουν συναντηθεί πρόσωπο με πρόσωπο, και ειδικά έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας, το πράγμα είναι απλό. Σηκώνεσαι και φεύγεις πολιτισμένα μετά την λήξη. Έτσι αποφεύγεις τις ποινές, έτσι αποφεύγεις τον αποσυντονισμό της ομάδας.

ΤΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ Ή ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΣ, ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Έχω μιλήσει σχεδόν για κάθε παιχνίδι του ΠΑΟΚ φέτος. Ώρα να επικεντρωθώ στις εμφανείς αδυναμίες της ομάδας, που δείχνει γονατισμένη σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Η άμυνα του ΠΑΟΚ στερήθηκε φέτος τον Κουλιεράκη. Ο νεαρό Έλληνας αμυντικός προσέφερε πράγματα που πολλοί θεωρούσαν δεδομένα, καθώς κάλυψε έγκαιρα και άμεσα το κενό του Ίνγκασον. Ανεβάσματα μπάλας, πειθαρχία και ευστοχία στις μονομαχίες στον αέρα, build-up επιπέδου ανωτέρου του Ελληνικού πρωταθλήματος. Όλα αυτά τα προσόντα δεν καλύφθηκαν επαρκώς και μένει να δούμε αν ο Βιετέσκα μπορεί να προσφέρει έστω κάποια από αυτά. Η προσθήκη του Γκόμεζ στα μπακ έφερε ένα νέο πρόβλημα, την απόλυτη εξάρτηση από τον Μπάμπα, που έχει φτύσει αίμα φέτος και ακόμα δείχνει πως αντέχει αλλά για πόσο ακόμα? Στο θέμα του κέντρου, η “ασπίδα” που ήταν ο Μεϊτέ και η κυκλοφορία μπάλας προς το τελευταίο τρίτο του δεν αναπληρώθηκαν από τον Καμαρά, ο οποίος παρόλο που προσφέρει πολλά πράγματα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, είναι διαφορετικά από εκείνα του Μεϊτέ αλλά και τα σωματικά προσόντα υστερούν σε σχέση με εκείνα του Σουαλιχό (ρώμη/τοποθέτηση σώματος σε μονομαχίες/μονομαχίες αέρα). Και τώρα η επίθεση. Οποίος παρακολουθούσε τον περσινό ΠΑΟΚ ήξερε πως αν τον αφήσεις να βγει μπροστά στο τέρμα με δύο ή ακόμα και έναν παίχτη, το γκολ θα είναι θαύμα αν αποφευχθεί. Φέτος, κυρίως στα ντέρμπι, ο ΠΑΟΚ δεν απειλεί όπως μασ συνήθιζε, χάνοντας πολλαπλές φάσεις που κάνουν τους φιλάθλους να παραμιλούν συνεχώς για το πως δεν μπήκε μέσα η μπάλα. Το επόμενο σχόλιο μου θα έχει να κάνει με τον Τάισον, ο οποίος φαίνεται πως βαδίζει τα τελευταία του βήματα στο χορτάρι, καθώς δεν έχει την ίδια έκρηξη με πέρσι και περισσότερο βλέπω να κλείνεται συνέχεια σε πολύ λίγο χρόνο από τους αντιπάλους, μην αφήνοντάς τον να φτιάξει παιχνίδι.

Η απάντηση πιστεύω πως τώρα πια κρύβεται στο πρόσωπο του Φέντορ Τσάλοφ. Ο Σαμάττα το μόνο που προσφέρει είναι αέρινες μονομαχίες, που έχουν συνεισφέρει μόνο με την ΑΕΚ. Ο Μπράντον μετά τον τραυματισμό του απέναντι στην Μάλμε έχει χάσει κάθε ίχνος εκρηκτικότητας και δεν πιέζει όπως παλιότερα. Δυστυχώς, μετά την Σοσιεδάδ προέκυψε και θλάση για τον Τσάλοφ, όμως πριν τον τραυματισμό του έδειχνε σταθερά βήματα βελτίωσης, τα οποία θεωρώ θα συνεχίσουν και μετά την επιστροφή του.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2025: ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ… ΤΟΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ (;) ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΑΟΣ

8 Παιχνίδια από την πρωτοχρονιά και μετά:
-4 ήττες (2 σε ντέρμπι)
-2 ισοπαλίες (μια ο αποκλεισμός από την ΑΕΚ στο κύπελλο και μια σε ντέρμπι)
-2 Νίκες σερί με Σλάβια και Λεβαδειακό (μόλις τρίτη φορά που κάνει σερί στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ [2 φορές έκανε 3 νίκες σερί])

Όταν παρουσιάζεις μια μέτρια εικόνα στο ΟΑΚΑ αλλά μετά το παλεύεις με τον καλύτερο τρόπο απέναντι στην ΑΕΚ στο κύπελλο. Όταν ξαφνικά κανείς χαρακίρι με τον Βόλο και είσαι άστοχος με τον Άρη, αλλά καταλήγεις κυρίαρχος στον “τελικό” με την Σλάβια στην Ευρώπη και σπας την δύσκολη άμυνα του Λεβαδειακού. Όταν απέναντι σε Σοσιεδάδ και ΑΕΚ έχεις κάνει όλα και όλα 75 καλά λεπτά, μετά θα είναι βέβαιο ότι θα πάρεις ένα σημαντικό διπλό στην Κρήτη και θα πάρεις εκδίκηση από την Στεάουα; Προφανώς και όχι. Ο Ιανουάριος για εμένα αποτελεί μέχρι τώρα ο καθρέφτης της χρονιάς για τον ΠΑΟΚ, μια ομάδα με δυνατά στοιχεία, αλλά με έλλειψη συνέπειας. Και η συνέπεια πιστεύω πως προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τον Ράζβαν Λουτσέσκου, όντας και ο “βασιλιάς” στο θέμα της ψυχολογίας ενός γκρουπ. Όταν ο προπονητής δεν είναι καλά, αυτό φαίνεται στους παίχτες. Ο άνθρωπος έχει αποκαλύψει από τον Νοέμβριο πως από την αρχή της χρονιάς τον καταβάλει μια απαισιοδοξία, ενώ δεν έχει κρύψει πως ήταν έτοιμος να παραιτηθεί αλλά παρενέβη ο πρόεδρος. Εφόσον στα μισά περίπου παιχνίδια ο ΠΑΟΚ δεν έχει στον πάγκο και τα αποδυτήρια τον ψυχολογικό του ηγέτη, πως είναι δυνατόν να παίξει σωστά και με συνέχεια;

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ: ΤΡΙΑ ΔΩΡΑ, ΜΙΑ ΑΓΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

Δεν θα μιλήσω πολύ για τις χειμερινές μεταγραφές. Ο τίτλος τα λέει όλα. Ο Βιετέσκα μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω στην άμυνα αντί των Κόλλευ-Λόβρεν. Ο Πένια μπορεί να βοηθήσει σε όλο τον άξονα. Ο Πέλκας ξέρει που παίζει και έχει επιστρέψει με τον τρόπο που ήθελε εκείνος. Όλοι μπορούν, όλοι επίσης πρέπει να κάνουν. Ο Μεϊτε, απροπόνητος για έξι μήνες και χωρίς εμπειρία παιχνιδιού, πιστεύω πως είναι πολύ πιθανό να μην πιάσει την περσινή του επίδοση. Μακάρι να με βγάλει ψεύτη. 

Και τώρα ώρα για το τέλος. Είδαμε τι έχει γίνει μέχρι τώρα στον ΠΑΟΚ. Τώρα πρέπει να δούμε τι οφείλει να κάνει μέχρι τον Μάιο αν θέλει να λέγεται διεκδικητής του τίτλου ή της δεύτερης θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τα δυο παιχνίδια σε Φάληρο και Κρήτη αποτελούν τα πιο σημαντικά εκτός έδρας μέχρι τώρα στην χρόνια. Αν ο ΠΑΟΚ αποδώσει καλά εκεί, πιστεύω πως το κουμπί θα γυρίσει. Ποιο κουμπί άραγε; Η νοοτροπία του προπονητή. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου μπορεί να μην είναι στα καλύτερά του, αλλά είναι ο πιο κατάλληλος για τον πάγκο του ΠΑΟΚ με όσα επικρατούν, τον ξέρει περισσότερο από κάθε άλλον. Όμως, θα χρειαστεί για άλλη μια φορά να αποδείξει πως είναι ο καλύτερος που μπορεί αυτή την στιγμή να καθίσει στον πάγκο. Μέλλει να δούμε: Πόσο ψηλά θα πετάξει ο ΠΑΟΚ ενώ είναι με την πλάτη στον τοίχο περισσότερο από ποτέ στην σύγχρονη ιστορία του;