Δέκα στροφές πριν από το πέσιμο της καρό σημαίας για τη regular season της Euroleague και επήλθε η καταστροφή. Ο Παναθηναϊκός, μετά την ήττα του στο Μιλάνο από την Αρμάνι, δεν είναι για… τίποτα. Από εκεί που η ομάδα του Εργκίν Αταμάν πρόβαλε ως το μεγάλο φαβορί για τη back to back κατάκτηση του τίτλου, θα δώσει «μάχη» όχι για το πλεονέκτημα, αλλά για την είσοδό της στην οκτάδα. Αυτοί είμαστε οι Έλληνες οπαδοί και φίλαθλοι. Η του ύψους, ή του βάθους. Μια μεγάλη νίκη σε κάνει Θεό και μια μεγάλη ήττα σε στέλνει στο πυρ το εξώτερο. Και στην περίπτωση του Παναθηναϊκού βρισκόμαστε στη δεύτερη περίπτωση.
Αλλά σε βαθμό υπερβολικό. Βλέπετε, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο 14-10 και θέλει να συνεχίσει να υπερασπίζεται την έδρα του. Στους 10 επόμενους αγώνες έχει 6 εντός των τειχών του ΟΑΚΑ και 4 μακριά από το σπίτι του. Με Βιλερμπάν, Ολυμπιακό, Μακάμπι και Μονακό. Τα βασικά να κάνει και δε θα έχει πρόβλημα. Όμως το θέμα του Παναθηναϊκού δεν είναι τα μπασκετικά… βασικά. Είναι το θέμα της νοοτροπίας. Το ανησυχητικό για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν είναι πως το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει συμπτώματα… αποσύνθεσης στα εκτός έδρας ματς και μια νοοτροπία που μόνο νοοτροπία μαχητή δε θυμίζει. Kαι αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να διορθώσει ο Τούρκος τεχνικός. Η χθεσινή εικόνα του «τριφυλλιού» ήταν άκρως… προβληματική. Και η αλήθεια είναι ότι χάθηκε μια τεράστια ευκαιρία για να μπουν οι βάσεις… εδραίωσης της τετράδας. Γιατί ναι μεν οι «πράσινοι» μπορεί να είχαν καίρια αγωνιστικά προβλήματα, αλλά τα ίδια και χειρότερα (ίσως) προβλήματα, είχε και η ομάδα του Ετόρε Μεσίνα. Τα προβλήματα αυτά, όμως, οι Ιταλοί τα μετέτρεψαν σε πλεονεκτήματα, συσπειρώθηκαν και παίκτες όπως ο Καρούζο βγήκαν μπροστά, κάλυψαν τα κενά και οδήγησαν την ομάδα τους σε μια σπουδαία νίκη-αντίδραση. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Αρμάνι προερχόταν από μια χοντρή «σφαλιάρα» στην Τουρκία από την Εφές και το βαρύ 110-66.
Στον Παναθηναϊκό τίποτα από τα παραπάνω δε συνέβη. Οι «πράσινοι» ουδέποτε μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και οι παρόντες ουδέποτε μπήκαν στην διαδικασία να καλύψουν τους «απόντες». Και έτσι ο Κώστας Σλούκας έμελλε να είναι ο μόνος που πάλευε για να σώσει οτιδήποτε και αν σώζεται. Αλλά ένας Σλούκας (και λίγο από Ναν) δε φέρνει την άνοιξη.
Ο Παναθηναϊκός λόγω των σημαντικών απουσιών του έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ το step up από τρεις συγκεκριμένους παίκτες. Παίκτες που βρίθουν από ποιότητα, εμπειρία και δυνατότητες. Ο λόγος για τους Λορένζο Μπράουν, Ιωάννη Παπαπέτρου και Ντίνο Μήτογλου. Τα προβλήματα στη θέση «5», είναι ένα αρνητικό… ντόμινο για τους πρωταθλητές Ευρώπης. Με τον Μήτογλου στο «5» δεν καλύπτεται το κενό από μόνο του και ταυτοχρόνως δημιουργείται και κενό στο «4», πίσω από τον Χουάντσο. Ο Έλληνας παίκτης οφείλει να βρει άμεσα τον εαυτό του και να δώσει λύσεις. Όπως το ίδιο πρέπει να κάνει και ο Ιωάννης Παπαπέτρου.
Η υπόθεση του Μπράουν είναι μια άλλη υπόθεση. Ο Αμερικανός δεν έχει καταφέρει από την αρχή της σεζόν να μπει στη χημεία της ομάδας, να βρει τον ρόλο του στη «μηχανή» του Παναθηναϊκού. Αλλά έστω και τώρα, έστω και την ύστατη στιγμή αυτό θα πρέπει να γίνει. Και για να γίνει αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη των παικτών, αλλά και του ίδιου του Αταμάν.
Ο οποίος θα πρέπει να τους… ενεργοποιήσει. Να βρει χρόνο και χώρο για να τους δώσει τη δυνατότητα να βρουν ρυθμό και να μπορέσουν να «ζεσταθούν». Από τη Stoiximman GBL μέχρι και τη Euroleague. Όσο οι μέρες περνάνε, όσο η πίεση θα αυξάνεται θα πρέπει άπαντες να είναι έτοιμοι και ο Αταμάν να έχει στα χέρια του όσο το δυνατόν περισσότερα «όπλα».
Πλέον, ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του έναν Φεβερουάριο που μπορεί να κρίνει πολλά. Από τη μία η διπλή αγωνιστική της επόμενης εβδομάδας με τους αγώνες κόντρα σε Φενέρμπαχτσε και Εφές και στη συνέχεια το Final-8 στην Κρήτη όπου και θα κριθεί ο πρώτος σημαντικός τίτλος της σεζόν. Και στο τέλος του μήνα ένα παιχνίδι στη Γαλλία, κόντρα στη Βιλερμπάν, που όχι μόνο είναι στα κυκλωμένα αλλά και κάτι περισσότερο.
ΥΓ1: Κανένας λόγος για πανικό, φοβίες κλπ. Ο Παναθηναϊκός έχει όλα τα εχέγγυα για να ανταπεξέλθει και από αυτή τη δύσκολη αγωνιστική στιγμή. Το έχει ξανακάνει και θα το ξανακάνει όποτε χρειαστεί.
ΥΓ2: Η απόφαση του Αταμάν για να μην προχωρήσει η ομάδα σε απόκτηση παίκτη που θα είναι… μπάλωμα και δε θα μπορεί να βοηθήσει άμεσα και στο επίπεδο που απαιτείται είναι πέρα για πέρα σωστή. Και με τον τρόπο αυτό φτιάχνει και την ψυχολογία του Μήτογλου. Τώρα είναι στο χέρι του Ντίνου να κάνει το βήμα μπροστά…
ΥΓ3: Η αλήθεια είναι ότι χθες βράδυ στο Μιλάνο μόνο ο κόσμος θύμιζε κανονικό Παναθηναϊκό. 1200 στις εξέδρες έκαναν πάρτι και θύμιζαν σε όλους ότι οι αντίπαλοι του «τριφυλλιού» και στα άσχημα βράδια της ομάδας έχουν έναν πολύ σημαντικό λόγο να ανησυχούν.
Πηγή: SDNA / Γιάννης Κουβόπουλος