Αγώνας διάσωσης του σπάνιου σαλιγκαριού στο Λονδίνο
Οικολόγοι και επιστήμονες ένωσαν τις δυνάμεις τους για ένα έργο με στόχο τη διάσωση του «γοητευτικού μικρού» τριχωτού σαλιγκαριού της εποχής των παγετώνων του Λονδίνου.
Ονομάζεται τριχωτό σαλιγκάρι λόγω των μικροσκοπικών τριχών που καλύπτουν το κέλυφός του και επειδή πιστεύεται ότι προέρχεται από την ήπειρο, το σπάνιο είδος είναι ένα από τα πιο απειλούμενα μαλάκια του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το ζώο, το οποίο είναι σε μέγεθος δακτύλου (Pseudotrichia rubiginosa) μπορεί να βρεθεί μόνο σε μικρά, κατακερματισμένα κομμάτια του ιστορικού υγρού οικοτόπου του, στις όχθες του ποταμού Τάμεση.
Η ομάδα, με επικεφαλής τον Ζωολογικό Κήπο των Πολιτών και τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου (ZSL), έχει ξεκινήσει μια σειρά ερευνών για την καλύτερη κατανόηση της κατανομής του είδους σε όλη την πρωτεύουσα και την ενημέρωση για τις δράσεις διατήρησης.
Από τα θαλασσοπούλια στις θαλάσσιες χελώνες το θανατηφόρο πλαστικό
Οι επιστήμονες έχουν αναλύσει 10.000 νεκροψίες θαλάσσιων ζώων για να κατανοήσουν πώς η κατάποση πλαστικού οδηγεί στον θάνατο.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα θαλασσοπούλια αντιμετωπίζουν ακραίο κίνδυνο μετά την κατάποση μόλις 23 τεμαχίων πλαστικού, γεγονός που τους δίνει 90% πιθανότητες θανάτου. Τα θαλάσσια θηλαστικά φτάνουν σε παρόμοιο κίνδυνο με 29 τεμάχια πλαστικού, ενώ οι θαλάσσιες χελώνες πρέπει να καταπιούν περίπου 405 τεμάχια για να φτάσουν στο ίδιο όριο.
Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από το πόσο λίγο πλαστικό μπορεί να είναι επικίνδυνο – πλαστικό μικρότερο από μια μπάλα ποδοσφαίρου σε όγκο μπορεί να είναι θανατηφόρο για ένα δελφίνι, ενώ ένα θαλασσοπούλι μπορεί να πεθάνει από την κατάποση μερικών κομματιών καουτσούκ μικρότερων από το μέγεθος ενός μπιζελιού. Λένε ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση των παγκόσμιων προσπαθειών για την προστασία της άγριας ζωής.
