ΤΟ 51% ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ και το 43% των ενηλίκων που ανήκουν στην Gen Z στην Αμερική δεν ταυτίζεται με κανένα από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα. Ωστόσο, η Gen Z μπορεί να είναι η γενιά που θα καθορίσει το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών, ιδιαίτερα αν συνεχίσουν να αυξάνονται τα ποσοστά συμμετοχής της και εάν η πολιτική συνεχίσει να κινείται στις θεματικές που την ενδιαφέρουν. Γι’ αυτό αποτελεί την προτεραιότητα της εκστρατείας της Κάμαλα Χάρις, η οποία έχει διττό σκοπό: να κάνει την ψήφο αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας των νέων και να μιλήσει τη γλώσσα τους όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά.
Ανάμεσα στις διαφορές που έχει η Gen Z από προηγούμενες γενιές είναι και οι πολλαπλές, αλληλοκαλυπτόμενες ταυτότητες των μελών της και οι ανησυχίες τους. Η αποστροφή των νέων για τα κόμματα αντανακλά μια ευρύτερη τάση απογοήτευσης για τη μονοδιάστατη και αυστηρή ιδεολογική γραμμή που ακολουθούν οι παρατάξεις. Οι λόγοι για τους οποίους τελικά έρχονται πιο κοντά στους Δημοκρατικούς την ώρα των εκλογών είναι η πολυπλοκότητα των εννοιών και των ζητημάτων που την απασχολούν και ο εκτοπισμός τους από τις υπόλοιπες κομματικές ατζέντες.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Χάρις δεν προσπαθεί να συνδεθεί με τους νέους μόνο για να τους ενθαρρύνει να την ψηφίσουν, αλλά και για να προωθήσει συγκεκριμένα ζητήματα. Όπως και οι GenZers, έτσι και εκείνη δεν καθοδηγείται τόσο από μια αμιγώς ιδεολογική ατζέντα, αλλά από μια –αν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι– «πρακτική» φιλοδοξία. Επιλέγει να ασχολείται με συγκεκριμένα ζητήματα, παρά να ακολουθεί την παραδοσιακή κομματική γραμμή.
Ενώ δεν είναι πολιτικά απαθής, η Gen Z δεν έχει βρει τον τρόπο να μετουσιώσει τις ανησυχίες της σε δράση, λόγω της υποεκπροσώπησής της στο πολιτικό πεδίο.
Από την άλλη, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι, ενώ η Gen Z είναι η γενιά που διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές τάσεις στο ψηφιακό περιβάλλον, απέχει ανησυχητικά από την εκλογική διαδικασία. Οι GenZers αποτελούν την κυρίαρχη δύναμη της ποπ κουλτούρας, καθορίζοντας στα κοινωνικά δίκτυα την «ημερήσια ατζέντα», την πλαισίωση, τον τρόπο που παρουσιάζονται οι υποψήφιοι και το αφήγημά τους. Με λίγα λόγια, από τη στιγμή που αποφασίζει ένας πολιτικός να συνδεθεί μαζί τους, βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ένα viral γεγονός μακριά από την επιτυχία ή από την καταστροφή.
To «following» ναι μεν δεν αντικαθιστά την ψήφο, αλλά ίσως πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά το ενδεχόμενο να βρισκόμαστε κοντά σε μια νέα πραγματικότητα. Οι πολιτικές εκστρατείες –σε σημαντικό μέρος τους− φαίνεται να προσαρμόζονται και να αναγνωρίζουν ότι η ψήφος στην κάλπη αποτελεί μόνο ένα μέρος της εξίσωσης.
Ωστόσο, είναι αναγκαίο η Gen Z να ανταποκριθεί στις ίδιες της τις απαιτήσεις, καθώς και να συνειδητοποιήσει δυο μεγάλες αλήθειες:
• Αν τα αφήνεις στην τύχη τους, τα πράγματα δεν έχουν την τάση να πηγαίνουν καλύτερα αλλά χειρότερα.
• Η ζωή είναι εγγενώς ένα άθροισμα πολιτικών επιλογών, είτε τις κάνουμε συνειδητά είτε ασυνείδητα.