Η μόδα των πρώιμων ’00s –ή αλλιώς Y2K– βρίσκεται ξανά παντού, αναβιώνοντας μια περιόδο που μοιάζει πολύ μακρινή και πολύ κοντινή συγχρόνως.
Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε βρισκόμαστε κάπου στο 2004 και η Avril Lavigne μεσουρανεί – για να έρθει περίπου 20 χρόνια μετά η Olivia Rodrigo και να πει σε εμάς που ζήσαμε την εποχή με κινητά με πορτάκι πως είναι στιλιστικά πρωτοποριακή (Old-Millennial alert!).
Εκείνη την εποχή είχα ξεκινήσει την αναζήτηση για το τέλειο παντελόνι καμπάνα και στο πάρτι γενεθλίων της φίλης μου της Αλεξάνδρας είχαμε συνεννοηθεί να φοράμε δερμάτινη φούστα και μπλουζάκι με στρας. Είχαμε επίσης γούνινες mini τσάντες και χορεύαμε το «Yeah!» του Usher σε πραγματικό χρόνο και όχι ειρωνικά σε κάποιο trash party.
Κάποια στιγμή τάχθηκα στη ροκ πλευρά των ’00s και περιορίστηκα σε μαύρο μολύβι κακής ποιότητας κάτω από τα μάτια και θυμωμένους στίχους στα τετράδιά μου για την αδικία της ζωής και τις πολιτικές ανισότητες στην Αμερική.
Νοσταλγία, βιωσιμότητα, η μόδα που κάνει κύκλους: μπορεί το Y2K να είναι μια τάση που ήρθε για να μείνει ή μπορεί και να περάσει και κάτι άλλο να πάρει την θέση του. Σε μια εποχή όμως που τίποτα δεν είναι σίγουρο, ούτε απαραίτητα σταθερό, είναι καθησυχαστικό να κρατάς στοιχεία από κάτι γνώριμο. Και παράλληλα επαναστατικό.
Fast-forward στο τώρα, η μόδα των 00s – ή αλλιώς Y2K – βρίσκεται ξανά παντού, σε ένα τεράστιο κύμα αναβίωσης μιας περιόδου που πολύ ρομαντικά, μοιάζει ειδυλλιακή. Ενδεχομένως να είναι. Σίγουρα, για όσους την έζησαν την πρώτη φορά προσφέρει μια αίσθηση νοσταλγίας, κάτι το οποίο – στον κόσμο της μόδας τουλάχιστον – δεν είναι κάτι καινούριο. Ανέκαθεν οι τάσεις της βιομηχανίας έκαναν κύκλους, άλλωστε. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι η απήχηση του Y2K στους millennials και τους Gen Z-ers το 2022. Η κυριαρχία του TikTok τα τελευταία δύο χρόνια σίγουρα βοήθησε στην εξάπλωση ενός στυλ που θυμίζει μια εποχή που όλα έμοιαζαν λίγο πιο εύκολα – μάλλον δικαιολογεί πως στο Παγκράτι βλέπω κορίτσια ντυμένα σαν την Μαριλένα από το Δέκα Λεπτά Κήρυγμα. Iconic, by the way.
«Το y2k στιλ πιστεύω προέκυψε από τα μουσικά ακούσματά μου. Έκανα έρευνα online σε hip-hop/pop culture hype και γύρω στα 17 μου ήρθα σε επαφή με τα vintage ρούχα, αφότου είχε ανοίξει ένα μαγαζί με ρούχα δεύτερο-χέρι κοντά στο σπίτι μου», λέει η Βαλέρια Χραμπάνη, creative director και στιλίστρια. «Λόγω του αρχείου ρούχων της μητέρας και της γιαγιάς μου, άρχισα κι εγώ να συλλέγω. Έβλεπα την μοναδικότητα των ρούχων που έβγαιναν στην αγορά μέχρι εκείνη την εποχή – τα υφάσματα και τα πατρόν ήταν διαφορετικά από τα σημερινά. Το 2000 είχε μια σπίθα, ένα trashiness, χρώματα, μίξεις. Νιώθω πως μέσω των ρούχων υπήρχε περισσότερη έκφραση».
Η μουσική, τα looks των celebrities και τα ίδια τα ρούχα έπαιξαν βασικό ρόλο στην αγάπη που απέκτησε η Βαλέρια για το στιλ των 00s. «Πιστεύω παίζει ρόλο το ότι μεγάλωσα βλέποντας την μητέρα μου να ντύνεται εκείνη την εποχή με iconic looks, τα οποία αργότερα έμειναν σε εμένα, οπότε μεγαλώνοντας το εκτίμησα πολύ. Φυσικά, τα οικονομικά προσιτά ρούχα μέχρι το 2000 διαφέρουν ποιοτικά – είναι χρωματιστά, γυαλιστερά, σέξι, fun. Πλέον, ό,τι βγαίνει στην αγορά είναι απλά αντιγραφή από οίκους μόδας και υπάρχει μια μονοτονία».
Φυσικά, η «ανακύκλωση» των fashion trends δεν είναι κάτι νέο. Όπως αναφέρει η Βαλέρια, «όλα επιστρέφουν, αλλά κάθε φορά με ένα καινούριο touch από την εκάστοτε χρονιά». Αυτό στο οποίο βοήθησε να συμβεί η επιστροφή του Y2K, είναι μια γενικότερη τάση προς τη βιωσιμότητα. «Το y2k έχει την μοναδικότητά του, οι οίκοι μόδας επέστρεψαν σε αυτό, ο κόσμος άρχισε να αναζητά ηθικούς τρόπους να ψωνίζει και να λατρεύει το 2000».Η επιστροφή των 00s στην βιομηχανία της μόδας, όπως και κάθε τάση ανά καιρούς, ωστόσο, δεν έχει να κάνει μόνο με το επιχειρηματικό κομμάτι αλλά και με έναν συνδυασμό νοσταλγίας και προσωπικής έκφρασης, ειδικά για τη γενιά του τώρα. Για την Joe Marou, vintage seller και συν-ιδρύτρια του online vintage shop La Solitude Vintage, το ενδιαφέρον της προς το Y2K στιλ ξεκίνησε οργανικά και μέσα από μια προσωπική στιλιστική αναζήτηση. «Με μάγεψε η υπερβολή, αλλά πάντα στο πλαίσιο που δεν χάνεται ο δικός μου χαρακτήρας», λέει. «Εγώ προσωπικά, βρίσκω πολλά vintage και second-hand ρούχα από το 2000 και πειραματίζομαι με διάφορους συνδυασμούς. Από όταν μετακόμισα στο Παρίσι, το στιλ μου έχει περισσότερο Y2K χαρακτήρα, ίσως να παίζει ρόλο η αλλαγή, ίσως το γεγονός πως συναντώ όλο και περισσότερα άτομα με αυτό το στιλ».